TUTSAK
Zaman geçmek bilmiyorsa şayet ,hüzün sarmışsa tüm bedenini
Sonbaharda dökülüyorsa yapraklar gözlerin ufuklara dalıyorsa
eğer
Evin yolu sana uçurum,odalar zindan olur.
Kurduğun hayalleri gerçekleştiremiyorsan umuduna kelepçe
vurmuşsundur.
Parmaklıklar ardında mahkumsundur sen artık …
Günler, aylar, yıllar geçmek bilmez vereme yakalanmışçasına
kan kusturur acılar
Birer birer öldürür anılarını, tüm vücudunu sarar çürütür
bedenini…
Sefer tası arar gözlerin açsındır sevgiye aşka …
Görüş vakti bir umuttur senin için
Belkide de aşk
oturacak karşına beklersin ,beklersin…
Mektuplar dağıtılırken adın geçsin istersin, istemsizce
gözlerinin içi gülümser.
Ürkekçe gardiyanın yüzüne
bakarsın.
Bir umut ya çağrılmak istersin…
Ne adın yankılanır mapushane
duvarlarında,
Ne de mektuplar ulaşır sana.




Güzel kalbinizden kaleme dökülen muazzam yazınızı çok beğendim devamını bekliyorum :)
YanıtlaSilYazılarınız gerçekten muhteşem.Bloğunuzu tekrar tekrar ziyaret ediyor,yazılarınızı okuyorum Tebrikler����
YanıtlaSilTeşekkür ederim arkadaşlar :)
YanıtlaSil