AŞKA ADIM ADIM
Sokak aralarında sıkışmış ruhlarınız.Saman sarısı
sayfalara da yetişmez olmuş mürekkep…
Aşk da pelesenk olmuş dilimize.Onla yatıp onla kalkar,onla
yaşar onla nefes alır olmuşuz.
Ekmek gibi su gibi tüketir olmuşuz .yaşamayı unutup kapital
tüketime tabii etmişiz aşkı.
Geriye dönüp bakmadan sadece onu ister olmuşuz.
Gözlerimizi bağlamış ,kulağımızı tıkamış kollarımızı açıp
onu bulmaya çalışmışız.
Ama bulamamışız ya da bulup geçmişimizde bırakmışızdır…
Belki sorun buradadır gözümüzdeki bağda ,tıkadığımız
kulağımızda
En çok ta sorun bizdedir.Bakmayı bilememişizdir…
Kalbimizin istediğini bizi mutlu edeceklere tercih
etmişizdir.
Sonu mu? Yine hüsran.
Gözlerimizin bağını
açıp gökyüzüne bakmadık hiç.
Kollarımızı açıp rüzgarı hissetmedik.
Salıncakta sallanırken akasya ağacının kokusuyla sarhoş
olmadık.
Belki bunları yapmadığımızdan dır aşka bu yaklaşımımız.
0 yorum:
Yorum Gönder