BİZ OLMAK

BİZ OLMAK

Günlerden pazartesi , her zaman ki gibi üniversite telaşı...
Sabah kalkmışım, alelacele giyinip ders notlarımı yanıma alıp okulun yolunu tutmuşum. Ders hukuka giriş.Hoca dersi anlata dursun kapıdan işte o kadın girdi. Benim geleceğim...
Sırma saçlı tatlımı tatlı bal küpü,kalbimin atışını hızlandıran kadın.
İçeri girdiğinde beni fark etmesini diledim. Usulca içeri girdi etrafına bile bakmadan gözüne kestirdiği en arka sıraya oturdu.Ders neredeyse bitmek üzereydi benim aklım ise hala ondaydı.
Arada ona göz ucuyla bakıyordum, o ise dersi dinliyor etrafına hiç bakmıyordu. 
Aylar olmuştu o okula geleli onlarca kez konuşmaya çalışmış bir kere bile konuşamamıştım.Her gün onunla kaldığı yurda kadar gidiyor,uzaktan yurda girişini izliyordum. Yaklaşmaya konuşmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Yine bir ders çıkışı onun ardından kaldığı yurda doğru gidiyordum adım adım ilerlerken ardından orta yaşlı bir adam ona doğru yürüyordu. O bir anda duraksayıp geriye doğru yürümeye başladı.Ben olanları anlamaya çalışırken adam daha çok yaklaşıyordu ona, o ise bir duvara sıkışıp kalmıştı. Korkuyordu yardım istercesine etrafına bakıyordu.O an göz göze geldik beni ilk defa fark etmişti. Ne yapmam gerektiğini anladım ve koşar adımlarla oraya doğru ilerledim. Adam tam onun karşısında dururken ,koştum ve biranda atıldım. O daha çok korkmuştu ve iyice sıkışmıştı köşesine.Adamla aramdaki boğuşma devam ederken etraftaki insanlar ayırmaya gelmişti.Ne olduğu anlamdan adam çekilmişti ellerimin arasından.İnsanlar adamı uzaklaştırırken hıçkırık seslerine yöneldim.Duvarın dibinde yere çökmüş çaresizce ağlıyordu.Yanına gidip onu kaldırdım bir anda sarılmıştı boynuma, daha çok ağlamaya başlamıştı.Onu sakinleştirmek için bir cafe ye gitmiştik.İşte tam karşımdaydı aylarca konuşmak için çabaladığım o kadın... İki saatin sonunda onu zar zor sakinleştirmiştim. İşte şimdi  zamanı gelmişti. Ona şimdi açılacaktım. Başlamam gerekiyordu bir yerden ve tüm cesaretimi toplayıp konuşmaya başlamıştım.Söylüyordum her şeyi  o ise sadece ağlamaktan kızaran gözleriyle tebessüm edercesine izliyordu beni. Bitmişti cümlelerim,artık ondaydı her şey . Durdum ve sadece bekledim.Gözlerinin içine bakıp konuşmasını diledim. O usulca çantasından defterini çıkardı. defterin ortasından bir sayfa açtı,ve bana doğru uzattı. Şaşkındım sadece defterde benim resmin vardı.Aylarca konuşmak için çabaladığım kadın da bana karşı aynı duyguları hissediyormuş.Bana bakıp gülümsüyordu.Ne olduğunu anlayamadan boynuma sarıldı kokusunu içime çektim heyecandan titriyordum ve BİZ olmuştuk artık ...